Niepodległa, niepokorna zawsze była, będzie, jest.
Uskrzydlona bielą orła, bije rytmem naszych serc.
Niepodległa, niepokorna już nie zniknie nigdy z map,
Bo jest nasza, bo jest wolna, bo na imię Polska, Polska ma.”
Janusz Szczepkowski
W tym trudnym dla nas wszystkich czasie przyszło nam świętować 102. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości.
Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym. Wybór 11 listopada uzasadnić można zbiegiem wydarzeń w Polsce z zakończeniem I wojny światowej dzięki zawarciu rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918, pieczętującego ostateczną klęskę Niemiec. Dzień wcześniej przybył do Warszawy Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach, 10 i 11 listopada 1918, naród polski uświadomił sobie w pełni odzyskanie niepodległości, a nastrój głębokiego wzruszenia i entuzjazmu ogarnął kraj. Jędrzej Moraczewski opisał to słowami:
Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów, od czapki z bączkiem, będziemy sami sobą rządzili. (…) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało. (…)
Mimo tego, że pracujemy zdalnie postanowiliśmy uczcić ten wyjątkowy dzień. Uczennice z klas: VIII i VI Gabriela Pietrzykowska, Julita Petelicka i Karolina Krawczyk wyrecytowały wiersze, Wiktoria Wychowaniec zaśpiewała piosenkę, a Izabela Kasprzyk i Amelia Kojac wykonały prace plastyczne.
Dodatkowo uczniowie uhonorowali ten wyjątkowy dzień wykonując prace i śpiewając w ramach zajęć plastyki, muzyki i techniki.
